เดินป่า ขึ้นเขา ไหว้พระธาตุ

ทันทีที่รู้ว่า จะได้เดินทางไปที่มูลาอิ ก็นั่งค้นหาข้อมูลว่า ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยวประเภทไหนกัน จะได้เตรียมตัวถูก

มูลาอิ อยู่ในจังหวัดเมียวดี ของประเทศเพื่อนบ้าน เมียนมาร์ เราเดินทางข้ามเขตแดนจากฝั่งไทย ตรง ต.วาเล่ย์ อ.พบพระ จ.ตาก โดยนั่งรถกระบะยกสูง มุ่งหน้ามายังมูลาอิ ใช้เวลาเดินทางด้วยรถ อีกประมาณ 4 ชม. ตลอดทางขรุขระ และฝุ่นเยอะมาก พกหน้ากากอนามัย หรือผ้าคาดปิดหน้าปิดจมูกไว้เป็นอันดีที่สุด

หลังจากนั่งรถโยกไปโยกมาเพราะทางวิบากมาก จะมีจุดแวะพักรถให้เราได้พักยืดเส้นยืดสาย พักทานข้าวกัน

หลังจากนั้น ขึ้นรถเดินทางต่อ และแล้วก็ถึงจุดหมายปลายทาง บริเวณหน้าวัด ทางขึ้นพระธาตุ แต่ตามแผนการเดินทาง เราต้องเดินทางขึ้นเขาไปที่จุดกางเต้นท์ก่อน ซึ่งต้องใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 1 ชั่วโมงได้ จะมีลูกหาบจ้างให้แบกสัมภาระขึ้นไปข้างบน หรือใครอยากจ้างให้แบกกระเป๋า ข้าวของส่วนตัว ก็แล้วแต่ตกลงราคากัน

เดินเท้าขึ้นเขา ทางเดินก็ไม่ได้ยากลำบากนัก แต่ร่างกายควรต้องฟิตพอสมควร

เดินไปเรื่อยๆ จนถึงเจดีย์บนยอดเขา ก็สบายใจได้ เพราะแสดงว่า ถัดจากนี้ไปจะเป็นทางเดินทอดลงไปถึงบริเวณจุดกางเต้นท์

และแล้วเราก็มาถึงจุดกางเต้นท์ หลังจากเก็บข้าวของ นั่งพักให้หายเหนื่อยแล้ว ก็เตรียมเดินย้อนกลับมาทางเดิม เพื่อกลับไปที่จุดทางขึ้นพระธาตุ

ช่วงเวลาที่เรามา ตรงกับงานบุญใหญ่ประจำปีพอดี จึงพบเห็นภาพทั้งคนพม่า คนกะเหรี่ยง ที่ศรัทธา เดินเท้าขึ้นไปสักการะพระธาตุ เต็มตลอดทางเดิน

ด้านบนจะมีพระธาตุสององค์ ก่อนถึงบันไดทางขึ้น ทุกคนต้องถอดรองเท้า เดินขึ้นบันไดไป ผู้หญิงสามารถเดินไปถึงพระธาตุองค์แรกเท่านั้น ส่วนด้านบน อนุญาตให้ผู้ชายเท่านั้นที่เดินขึ้นไปได้

ด้านหลังพระธาตุบนสุด จะมีทางเดินเท้าลงไปดูวิวสวย เราจะเจอโขดหินก้อนใหญ่ที่ผู้เดินทางมานิยมไปถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก หรือนั่งทอดอารมณ์พักเหนื่อย และชมวิวความงามของธรรมชาติ

ไหว้พระธาตุครบทั้งสององค์แล้ว ก็ได้เวลาเดินเท้ากลับลงไป เพื่อเดินขึ้นเขากลับไปยังจุดกางเต้นท์นอน เพราะเรานัดกินอาหารมื้อเย็นกันที่นั่น ตอนนี้แหละที่ร่างกายเริ่มฟ้องว่า ใช้งานเยอะไปแล้ว เพราะเดินเท้าเปล่าลงจากพระธาตุ แล้วกลับมาถึงบริเวณหน้าวัด จากนั้นก็ต้องเดินขึ้นเขากลับไป เพราะกลัวว่า หากมืดกว่านี้ จะเดินลำบากกัน แต่ในที่สุด เราก็กลับมาถึงจุดกางเต้นท์ หลังจากกินมื้อเย็น ซึ่งเป็นอาหารมังสาวิรัติเสร็จ ด้วยอากาศเริ่มเย็น หนาวมาก ต่างคนก็ต่างแยกย้ายเข้าเต้นท์ใครเต้นท์มัน นอนขดตัวในถุงนอน บางเวลายามค่ำคืน ต้องลุกมาใส่แจ็กเก็ตคลุมตัวนอนทับอีกทีนึง เพราะอากาศตอนดึกที่นี่ หนาวมาก

หลังจากผ่านพ้นไปหนึ่งวัน เราตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น อยากบอกว่า สวยมาก อากาศเย็นสบาย ช่วงเช้า ต่างคนต่างแยกย้่ายมามุมสงบ เก็บเกี่ยวความประทับใจ ก่อนเตรียมตัวเก็บข้าวของกลับบ้าน

เก็บข้าวของ สะพายเป้ เดินย้อนกลับมาทางเดิม แต่ขากลับครั้งนี้ รู้สึกเหนื่อยกว่าตอนขามา อาจเพราะร่างกายสะสมความเหนื่อยล้าจากวันก่อน แต่ยังไม่จบ เรายังต้องเผชิญกับการนั่งรถโขยกไปตลอดทางอีกร่วม 4 ชม. แต่สุดท้าย ทริปนี้ เป็นทริปสุดประทับใจ ทั้งความสวยงามของสถานที่ ความศรัทธาที่พบเห็นตลอดทางเดินเท้า

ที่นี่ มูลาอิ มีโอกาสคงได้มาเยือนอีกครั้งนึง

แอปสัญชาติไทย ทั้งสองแอป เริ่มใช้แล้วตั้งแต่ 12 มี.ค. ที่ผ่านมา โดยกระทรวงดีอีเอสร่วมกับหลายภาคส่วน โดยเฉพาะ Startup รุ่นใหม่ ร่วมกันพัฒนาขึ้น

** แอปแรก AOT Airports ติดตามคนเข้าเมือง รู้พิกัดกลุ่มเสี่ยง แก้ปัญหาได้ไว

ผู้โดยสารทั้งคนไทยและต่างชาติลงเครื่องแล้ว ต้องดาวน์โหลดแอปพลิเคชันนี้ โดยจะมี QR code ตามจุดควบคุมโรค เพื่อให้ป้อนข้อมูลทั้ง boarding pass, ข้อมูลส่วนตัว เช่น ชื่อ เบอร์โทรศัพท์ อาการด้านสุขภาพ ถ่ายรูปพาสปอร์ต หรือบัตรประชาชน ใช้เวลาเพียง 2 นาที จากนั้นรอเจ้าหน้าที่ ตม. ตรวจสอบดูว่ากรอกข้อมูลครบถ้วนหรือไม่ ข้อมูลเหล่านี้จะถูกเก็บไว้ที่กรมควบคุมโรค เมื่อมีความจำเป็นจะใช้ติดต่อทุกคนได้ โดยเก็บข้อมูลไว้ 14 วัน หลังจาก 14 วัน ข้อมูลทั้งหมดจะถูกลบ ซึ่งเป็นไปตาม พ.ร.บ. ข้อมูลส่วนบุคคล

** แอปที่ 2 Sydekick ติดตามข้อมูลสุขภาพ “คนที่ต้องกักตัว” และ “แรงงานที่กลับมาไทย” อุ่นใจปลอดภัย

เมื่อดาวน์โหลดแล้ว ผู้ที่กักตัวที่บ้านต้องบอกเจ้าหน้าที่ได้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน โดยจะมี Code สำหรับแต่ละพื้นที่ เมื่อสแกน QR Code เขตพื้นที่ของตนเองแล้ว ชื่อของบุคคลนั้นจะไปอยู่ในกลุ่ม แต่คนในกลุ่มจะไม่เห็นรายชื่อคนอื่น มีเพียงเจ้าหน้าที่สาธารณสุขในพื้นที่เท่านั้นที่จะมีรายชื่อ และเจ้าหน้าที่สามารถส่งข้อความไปหาคนที่อยู่ในกลุ่มของตัวเองได้ ทุกครั้งที่ตอบกลับมาจะรู้ location ทันทีว่าคนนั้นอยู่ที่ไหน ถ้าโทรศัพท์ถูกปิด หรือไม่ active วางทิ้งไว้นาน จะมีมาตรการอื่นตรวจสอบ เช่น เจ้าหน้าที่จะเดินทางไปพบด้วยตัวเอง

เว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ ประกาศคณะกรรมการธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ เรื่อง หลักเกณฑ์เกี่ยวกับการกำหนดอัตราการจ่ายเงินค่าบริการคืนให้แก่นักท่องเที่ยว พ.ศ.2563

โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงการกำหนดอัตราเงินค่าบริการที่ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยว ต้องจ่ายคืนให้แก่นักท่องเที่ยว กรณีที่นักท่องเที่ยวไม่สามารถเดินทางได้เฉพาะตัวหรือมีเหตุให้ ต้องยกเลิกการนำเที่ยวตามที่ได้โฆษณาไว้ โดยมิใช่ความผิดของผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวเป็นไปตามที่ พระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 ได้บัญญัติไว้ อันจะทำให้การดำเนินการ ดังกล่าวเป็นไปด้วยความเรียบร้อย มีหลักเกณฑ์ที่ชัดเจน และเป็นประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 28 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและ มัคคุเทศก์ พ.ศ. 2551 คณะกรรมการธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ จึงออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้

ข้อ 1 ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ เรื่อง หลักเกณฑ์ เกี่ยวกับการกำหนดอัตราการจ่ายเงินค่าบริการคืนให้แก่นักท่องเที่ยว พ.ศ. 2563 ”

ข้อ 2 ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป

ข้อ 3 ให้ยกเลิกประกาศคณะกรรมการธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ เรื่อง หลักเกณฑ์ และ วิธีการเกี่ยวกับอัตราการจ่ายเงินค่าบริการคืนให้แก่นักท่องเที่ยว พ.ศ. 2553

ข้อ 4 ในกรณีมีเหตุที่ทำให้นักท่องเที่ยวไม่สามารถเดินทางได้เฉพาะตัว ให้นักท่องเที่ยว แจ้งความประสงค์ขอรับเงินค่าบริการคืนจากผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยว เมื่อนักท่องเที่ยวแจ้งความประสงค์ตามวรรคหนึ่ง ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวต้องจ่ายเงินคืน แก่นักท่องเที่ยวในอัตรา ดังต่อไปนี้

(1) ถ้านักท่องเที่ยวแจ้งยกเลิกการเดินทางล่วงหน้าให้ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวทราบไม่น้อยกว่าสามสิบวันก่อนวันที่นำเที่ยวให้คืนในอัตราร้อยละหนึ่งร้อยของเงินค่าบริการ

(2) ถ้านักท่องเที่ยวแจ้งยกเลิกการเดินทางล่วงหน้าให้ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวทราบไม่น้อยกว่าสิบห้าวันก่อนวันที่นำเที่ยวให้คืนในอัตราร้อยละห้าสิบของเงินค่าบริการ

(3) ถ้านักท่องเที่ยวแจ้งยกเลิกการเดินทางล่วงหน้าให้ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวทราบน้อยกว่าสิบห้าวันก่อนวันที่นำเที่ยวไม่ต้องคืนเงินค่าบริการ

ข้อ 5 ในกรณีมีเหตุให้ต้องยกเลิกการนำเที่ยวตามที่ได้โฆษณาไว้ โดยมิใช่ความผิดของ ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยว ให้ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวจ่ายเงินค่าบริการคืนแก่นักท่องเที่ยวในอัตรา ร้อยละหนึ่งร้อยของเงินค่าบริการ

ข้อ 6 การจ่ายค่าบริการคืนให้แก่นักท่องเที่ยวตามข้อ 4 วรรคสอง หรือข้อ 5 แล้วแต่กรณี หากผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวมีค่าใช้จ่ายที่ได้จ่ายจริงเพื่อการเตรียมการจัดนำเที่ยว ให้นำมาหักจากเงิน ค่าบริการที่ต้องจ่าย

ทั้งนี้ ให้ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวแสดงหลักฐานให้นักท่องเที่ยวทราบ ดังต่อไปนี้

 (1) ค่าธรรมเนียมการขอวีซ่า

(2) ค่ามัดจำของบัตรโดยสารเครื่องบิน

(3) ค่าใช้จ่ายที่จำเป็นอื่น ๆ ในกรณีค่าใช้จ่ายของผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวตามวรรคหนึ่งสูงกว่าเงินค่าบริการที่ได้ชำระไว้ ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวจะเรียกจากนักท่องเที่ยวไม่ได้

ข้อ 7 ในกรณีที่ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวคืนเงินค่าบริการที่นักท่องเที่ยวได้ชำระไว้ไม่ถูกต้อง หรือไม่ครบถ้วนตามหลักเกณฑ์ในข้อ 4 ข้อ 5 หรือข้อ 6 ให้นักท่องเที่ยวร้องเรียนต่อนายทะเบียน ตามมาตรา 40

ข้อ 8 การแจ้งขอรับเงินค่าบริการคืนตามข้อ 4 ที่ได้ยื่นไว้แล้วก่อนวันที่ประกาศนี้ใช้บังคับ ให้ถือว่าเป็นการแจ้งตามประกาศนี้

ประกาศ ณ วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

โชติ ตราชู ปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ประธานกรรมการธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์